Hoe minder marktverstorende en bureaucratische inkomenspolitiek via de woningmarkt hoe beter, wat mij betreft. Vindt de nieuwe regering dat ook?
Veel nieuwe maatregelen die afgelopen weken in de media verschenen gaven mij een positief beeld. Des te groter was mijn teleurstelling toen ik in het regeerakkoord las wat de plannen zijn voor de huurmarkt. In slechts vijf bullits blijft de inhoud vaag, met een uitstraling van besluiteloosheid. Het toekomstig kabinet gaat bijvoorbeeld ‘met stakeholders afspraken maken over het aanjagen van de woningbouwproductie’. Iets concreter: er ‘moeten meer betaalbare huurwoningen in de vrije sector komen’. In de praktijk zal dit uitdraaien op meer huurwoningen waarvan de huurprijs gereguleerd is, met alle marktverstorende gevolgen en grotere bureaucratische rompslomp van dien.
Een gemiste kans waar uiteindelijk niemand bij gebaat is. Gemeenten laten geld liggen als ze grond uitgeven voor woningen met een maximale huurprijs. Huurders zijn geneigd lang(er) in deze woningen met kunstmatig lage prijzen te blijven wonen. Het schept zelfs voor-waarden voor illegale onderverhuur met een mooie marge. Dit leidt weer tot een minder passend aanbod voor iedereen. Zo zijn alle huurders linksom of rechtsom slechter af.